Net aangekomen
Hè hè. Na een chaotische tijd van seminaria, briefings, scholing en afscheid is het dan eindelijk zover gekomen. Dertig uur voorspoedige reis brachten mij waar ik zijn moet, La Paz, Bolivia. Ik heb het geluk hier eerst onderdak te hebben bij vriendin en ex-collega Salud in haar prettige huisje in een enorme woontoren met prachtige uitzichten.
Eerste indrukken: Veel minder chaotisch dan ik verwacht had van een Latijnsamerikaanse hoofdstad, vele kriskrassende autootjes die het verkeersbeeld zonder regels maar gelukkig zonder al te belachelijke snelheden bepalen, overal Indiaanse vrouwen in hun prachtige typische kledij, en natuurlijk de majestueuze besneeuwde top van de Illimani, zo'n 6400 m hoog, die waakt over de stad.
De hoogteziekte waar ik zo voor gewaarschuwd werd en die vele mensen die zich ineens op een hoogte van 4000 m bevinden lastig valt, sloeg bij mij niet aan. Ik heb vooral heerlijk uitgerust van de reis en me verwonderd tijdens de avondwandeling door de Internationale 'Bohemian' wijk 'Sopocachi' over de rust en veiligheid op straat. De paranoia ontstaan door het onophoudelijke gehamer op onveilige situaties tijdens de VN-briefing/scholing kan de prullebak in.
Zondags me aan de eerste typische Boliviaanse culinaria gewaagd. Lam met rijst en 'papas' cq aardappelen. En ook de eerste plaatselijke pils 'Huari' heeft zijn weg naar beneden gevonden.
Morgen de eerste afspraak met professionele tint wanneer ik op de UNDP, United Nations Development Program, verwacht wordt. Veel zin in vooral....
2 comentarios:
Lieve broer,
Fijn te lezen dat je veilig over bent! En wat een magnifiek uitzicht...Wij zijn nog even in de sleur (voor zover mogelijk met onze drie kinders) tot we vrijdag naar Vlie vertrekken. Even uitwaaien, heerlijk! Gisteren je pa en andere zuster hier gehad en in een zonnige tuin Michiel's 39e gevierd. Je werd natuurlijk gemist! Succes op je eerste werkdag!
Kus, zus
Lieve zeun,even een stukje chocola in de mond douwen voor ik me aan deze nieuwe electronische operatie waag....ik heb al een een blog geopend omdat ik dacht dat dat de bedoeling was om jou te antwoorden (naam: karel-hadjememaar.blogspot.com)
Mamma ligt in bed en gaf als commentaar: je bent lief en niet te hard werken...
Ik zie jou voor me midden in een groep druk koeterwalende jonge Bolivianen, die je allemaal rustig
en attent probeert te volgen; wat wordt er van je verwacht...moet jij alles coordineren? Of ben je er langzaam aan het ingroeien? Je blonde antennehaartjes steken vrolijk boven alle zwarte koppen uit, dat is wel makkelijk voor de orientatie.
Gelukkig dat Salud je 's avonds nog aan kan horen,
want zonder Sofia is natuurlijk wel erg alleen. heb je al iets van haar gehoord? Ja, nu ga je al weer een nieuwe sociale omgeving creeren...gelukkig kun je dat goed.
Vanavond breng ik de eerste bedankkaarten voor opa,s overlijden rond, ik zal er jou ook een sturen,
Rutger heeft er weer iets fraais van gemaakt. Morgen werk ik in deventer aan mijn voordrachten over de Broederschap des Gemeenen Levens voor de Geert Grote Universiteit. En verder willen de bladbakken gevuld worden voor alles wat stormachtig naar beneden vliegt.
Ik ben erg benieuwd wie en wat je allemaal gaat tegenkomen. Zo, binnenkort weer verder. Liefs, ook van mammma. Pappa
Publicar un comentario