Muy culpable me siento. Tantas personas que visitan tu blog y cada vez se dan cuenta de la pereza del administrador, que lleva ya 4 meses sin publicar nada.
Qué le habrá pasado al flojo ese? Bueno, les cuento que los últimos meses han sido una locura. Aparte de trabajar bastante, estaba todas las noches y los fines de semana intentando poner fin a mi tesis de maestría. Al final he conseguido, pero el precio que tuve que pagar es que por ese esfuerzo he tenido que pasar a una fase de una difusión lamentable sobre mis experiencias. Esto se va a mejorar porque ya no hay excusas de tesis de maestrías, todo se acabó y ahora es solamente trabajo en en este lindo país, que cada vez más se vuelve un poco mio......
Dónde empiezo? Bueno, para empezar, contar de la campaña solidaria que lanzé con unos amigos para proveer las mujeres artesanas de Chuma de Lana y Tela.
También las actividades de la Campaña me comieron horas de mi tiempo libre pero ha valido la pena. He podido viajar otra vez más a las comunidades más vírgenes de este municipio y he podido sentir la gratitud, la fuerza y la esperanza de estas maravillosas personas que dan todo para poder salir algo de la pobreza. Vinieron las hermanas de dos comunidades aquí y hemos podido organizar un evento bastante exitoso con una feria donde vendieron sus preciosos tejidos y bordados y hicieron una publicidad fantástica para sus productos. Muchas horas en la oficina, trabajo arduo en los productos de nuestro proyecto en lo cual pronto saldremos a la publicación de un manual de implementación de un programa de voluntariado. Un equipo de tan linadas personas que hasta los momentos más aburridos se pueden volver valiosos y agradables. Mucho debo a ellos y a la confianza que me dieron para que yo puedo seguir trabajando otra época más en Bolivia.
Ahora el proceso en Chuma es más que interesante, ya que la voluntaria ya no está allí para apoyar a las mujeres y mientras no encontramos una vía viable para desarrollar un proyecto sostenible las mujeres tienen que seguir su lucha un rato a solas. Esperamos que el futuro nos de las herramientas para poder montar juntos algo muy bonito allí y que las mujeres de Chuma ganen su propio espacio de artesanía y venta exitosa y duradera.
Queda una semana para mis vacaciones. Por fin después de un año vuelvo a ver a mi familia y mis amigos. Nunca hubiera pensado que iba a volver a Bolivia en agosto para seguir trabajando, aprendiendo y sorprendiéndome.......Gracias vida, vale la pena mil veces!
Eindelijk een teken van leven
Men zal wel denken. Die kerel die gooit er met de pet naar. Iedere keer die teleurstelling wanneer het blog geraadpleegd wordt en er is wederom niks gepubliceerd.
Vier maanden al zonder ook maar enig teken van leven. Natuurlijk ben ik erg schuldbewust maar toch ook weer niet aangezien er een gegronde reden bestond voor mijn nalatigheid. De afgelopen maanden, naast een behoorlijke vracht van werkuren, benutte ik ook nog eens de doordeweekse avonduren en de weekenden voor het afronden van mijn master ontwikkelingssamenwerking. Nu is dit inmiddels achter de rug en zullen er ook geen excuses meer zijn voor ellenlange radiostiltes en onaangename gaten in de berichtgeving vanuit het Boliviaanse.Waar moet ik nou beginnen? OK dan, veel van mn vrije tijd de afgelopen maanden werd ook opgeslokt door de Solidaire Campagne die wij met een aantal vrienden opzetten om de ambachtsvrouwen van Chuma van materiaal, wol en stoffen, te kunnen voorzien voor de vervaardiging van hun prachtige producten.
Zo had ik ook de mogelijkhieid om nogmaals naar de prachtige dorpjes van deze gemeente te reizen en de ongelofelijke energie en doorzettingsvermogen van deze vrouwen te bewonderen, zielen die zich zo ongelofelijk inzetten en er alles voor over hebben om maar enigszins uit hun onbenijdenswaardige situatie van armoede en magere mogelijkheden te komen. Een prachtig succesvol evenement hebben we neer kunnen zetten toen vier van de vrouwen naar La Paz kwamen en hun prachtige ambachtelijke gewoven en geborduurde producten aan de man brachten. De positieve publiciteit die hiermee gewonnen is zal misschien in de nabije toekomst wel zn vruchten afwerpen.......Vele uren op kantoor, drifitig werkend aan de producten van ons project, waarmee we binnenkort tot de publicatie van een handbook voor de implementatie voor een vrijwilligersprogramma zullen komen. Als ik niet zo'n fantastisch team om me heen had gehad waren deze kantooruren ondraaglijk geworden en me doen afvragen waar het toch allemaal goed voor is. Zover is het nooit gekomen en veel heb ik aan hun te danken. Al dat vertrouwen waardoor er nog een langere waardevolle werk en leerperiode in dit bijzondere land mogelijk geworden is.
Het proces in Chuma is erg spannend, zeker nu onze vrijwilligster niet meer dagelijks daar aanwezig is om de vrouwen te ondersteunen in hun organisatie.
Maar plannen en goede wil lijken misschien wel binnenkort hun vruchten af te werpen in een concreet project met enorme ruggesteun voor deze karaktervolle vrouwen en artiesten die in een nabije toekomst dan hun duurzame ontwikkeling gestalte kunnen gaan geven met de blijvende groei van de verkoop van hun ambachtelijke producten en van de kwaliteit van hun werk.Nog een weekje en ik heb eindelijk even vakantie. Echt gek, nooit had ik kunnen bedenken dat ik straks in augustus in Bolivia terug zou keren om een hernieuwd compromis aan te gaan om nog veel prachtige dingen te kunnen leren, ontmoeten en neer te proberen te zetten. Duizend maal dank hiervoor, aan alle omstandigheden die dit mogelijk gemaakt hebben....Prachtig.
