domingo, 15 de febrero de 2009

En el terreno

Ya es la hora de escribir algo sobre mis andaduras en el terreno, en el lindo proyecto de fortalecimiento municipal en que estoy trabajando ahora. Es un proyecto en que cooperan universidades, municipios, prefecturas y el Programa de las Naciones Unidas para el Desarrollo. La idea consiste del apoyo técnico que brindan jóvenes egresados, que levantan un proyecto de fortalecimiento municipal en su área de especialización en los municipios más pobres del país. De este modo aportan sus conocimientos técnicos a comunidades que en la mayoria de los casos tienen que afrontar una gran falta de gente calificada que pueden impulsar el desarrollo. La causa de ello está en la gran migración del campo a la ciudad de la gente en la edad laboral. Para los estudiantes hay dos grandes ventajas, de este modo tienen la posibilidad de titularse en su carrera y al mismo tiempo adquieren todavía antes de acabar la carrera universitaria una experiencia profesional enormemente valiosa.

En las visitas al terreno que he hecho, me han sorprendido las otras realidades, la increible belleza del campo, y las circunstancias y condiciones durísimas en que vive la gente. La recepción a nuestras visitas de evaluación siempre ha sido con los brazos abiertos. Los voluntarios estudiantes que desarrollan los proyectos son personas fuertes que tienen que poder con contratiempos bastante duros. Muchas veces hay problemas interiores en la gestión del municipio que dificultan considerablemente su trabajo. Pero es emocionante ver, en qué medida son apreciados en lo que hacen por parte de las comunidades.



Cada visitilla al campo es un escape del mundo de la oficina y de la rutina de todos los días en La Paz. Pero no sólo es eso. Es mucho más, te hace entender de nuevo para que estamos haciendo todo y qué es lo que hace el proyecto tan bonito y qué grande es la fuerza de la gente jóven y su inspiración que contagia.....Siempre hay un momento que te deje sentir muy pequeño en este mundo tan sorprendente. Unas mujeres indígenas que aparecen desde la nieblina a 5000 metros andinos de altura, habiendo caminado horas para poder asistir a nuestra reunión del proyecto. Un grupito de niños pequeñitos que hace una obrita de teatro especialmente para darnos la bienvenida en un pueblito del altiplano donde se come solamente una vez al dia.....

De vuelta en el viaje a la comunidad de Chuma, casi incomunicada del resto del mundo, si no hubiera la existencia de un camino de barro, atravesando los cerros gigantescos de la cordillera andina,nos encontramos rodeados de llamas y alpacas y nevadas virgenes. El mundo es grande...y se puede hacer grandes cosas en él. Yo lo vi.


In het veld

Het wordt tijd om eens wat te schrijven over mijn ervaringen in het veld in het bijzondere en succesvolle project 'versterking van gemeentes' waar ik nu werkzaam in ben. Het is een project waarin wordt samengewerkt door universiteiten, departamenten, gemeentes en het United Nations Development Program. In het kort uitgelegd komt het neer op een project waarin studenten die in de laatste fase van hun studie zijn met hun academische kennis in de armste gemeenten van Bolivia een levensvatbaar ontwikkelingsproject tot uitvoering brengen. Voor de studenten is het, naast de grote uitdaging en persoonlijke verrijking die het met zich meebrengt gedurende de 6 maanden van hun interne verblijf in een van deze gemeenten, een mogelijkheid om met dit project hun studie af te ronden. Daarnaast betekent het een onverbeterlijke professionele ervaring op hun eigen werkterrein, zelfs nog voor dat ze hun studie hebben beeindigd. De gemeentes waarin de jonge vrijwilligers werkzaam zijn hebben voor het overgrote deel te kampen met een enorm tekort aan gekwalificeerd personeel, dankzij de enorme migratieprocessen naar de steden en naar het buitenland vanwege de armoede. Er zijn in veel van deze gemeentes weinig mensen in de arbeidsleeftijd overgebleven. Dit maakt dat de studenten met hun gespecialiseerde kennis en hunconcrete projectvoorstellen meer dan welkom zijn.


In de verschillende evaluatiebezoeken die ik aflegde aan de verschillende gemeentes werd ik overweldigd door deze andere kleurrijke werelden en vaak moeilijk te verkroppen moeilijke omstandigheden waarin de mensen leven. Toch iedere keer weer, was er een ontvangst met open armen, hartverwarmend. De vrijwilligers die de projecten neerzetten zijn krachtige personen die met lastige tegenslagen te doen krijgen. Veelvuldig zijn er interne problemen in het bestuur van de gemeentes die een vloeiend verloop van de projecten vrijwel onmogelijk maken. het is niettemin ontroerend en bemoedigend om te zien hoe zij worden opgevangen door de verschillende gemeenschappen en hoe zeer hun werk gewaardeerd wordt.


Ieder veldbezoek is een welkome afwisseling op het kantoorwerk en de dagelijkse routine in La Paz. Het is echter nog veel meer dan dat. Het doet je beseffen waarvoor je het ook allemaal ook alweer doet en hoe mooi het project is waar je in werkt en hoe groots de kracht is van de jonge medewerkers en hun besmettelijke inspiratie die zo hard nodig is in deze wereld en die vaak het leven terug brengt in deze moeilijke omstandigheden. Er is altijd wel een moment waarin je je zo ontzettend klein voelt indeze overweldigende wereld: Een groep Indiaanse vrouwen die in hun prachtige kleurrijke kledij uit de mist komen opdoemen op 5000 meter Andesgebergte-hoogten, nadat ze uren gelopen hebben om vanuit afgelegen dorpjes de bijeenkomst van ons project bij te kunnen wonen. De jongste klas van een schooltje die een allerontroerendst toneelstukje uitvoert om ons te verwelkomen in een dorpje waar men maar een maaltijd per dag nuttigt.

Op de terugreis van Chuma, de armste gemeente van het departament naar La Paz, bevinden we ons tussen lama's en alpaca's en witte sneeuwvlakten op het enige modderpaadje welk de verbinding van deze gemeente met de rest van de wereld betekent. De wereld is groot..., en er zijn een hoop grootse dingen in uitvoering. Ik heb het gezien.

No hay comentarios: