Retorno a la publicación

Cuatro semanas sin publicar. Me debería de infundir un poquito de vergüenza. La típica excusa de que estaba muy ocupado esta vez vale, ok? Después de un mes agitado de trabajo, el mes de diciembre por fin hay un poco de tiempo para resumir las cosas....Todos los grandes eventos en los días importantes, Dia Internacional de la No Violencia hacia la mujer, Dia Internacional de la lucha contra VIH/SIDA, Día Internacional del Voluntariado, Día de los Derechos Humanos.....

En una multitud de charlas que di para la promoción del voluntariado, dos veces que salí entrevistado en la televisión nacional en un día perdí gran parte de mi miedo de hablar en público. La culminación de ese ejercicio hubo en el acto oficial del Día Internacional del Voluntariado cuando entre todos los oficiales en la Vicepresidencia de la República de repente me empujaron hacia el podio y tuve que hacer yo un testimonio del Voluntariado Internacional. Tampoco me di tiempo para ponerme nervioso entonces salió bastante aceptable mi historia, creo, al menos aplaudieron, pobre holandés errante, allí entre los peces gordos (Vease fotos)....

Eindelijk weer wat nieuws.

Vier weken zonder ook maar iets op het web te gooien. Normaalgesproken wordt het excuus van 'Ik had het heel erg druk' niet gehonoreerd, maar deze keer dwing ik jullie dit toch echt te accepteren. De maand december was er een om niet snel te vergeten met alle grote evenementen waaraan we namens het project onze bijdrage leverden op de bijzondere dagen: Internationale Anti-geweld tov de Vrouw- Dag (hoe vertaal je dat toch?), Internationale Anti Aids dag, Internationale dag van de Vrijwilligers, Internationale dag van de mensenrechten....

In een handvol keren dat ik moest spreken op scholen en universiteiten ter promotie van het vrijwilligerschap en de twee keer dat ik geinterviewd werd op de nationale televisie raakte ik bijna volledig mijn angst voor het spreken in openbaar kwijt. De klap op de vuurpijl was toch wel op 5 december, Internationale Dag van de Vrijwilligers, de Officiele Ceremonie in de statige statenzaal van het Vice-Ministerie van Bolivia, toen ik tussen de hoge pieten naar voren geduwd werd om te spreken namens de Internationale Vrijwilligers (zie foto's). Niet dat ik tijd had om zenuwachtig te worden, maar toch, ik bracht het er redelijk vanaf dacht ik.....reacties achteraf pijlende. Als men nu hoopt dat ik politieke ambities heb moet ik jullie teleurstellen. Ik wil de stijl tshirtje wat ik daar droeg tussen de pakken graag hoog houden.